Een troosteloos geheel

Was het gister nog ongeveer 25 graden, zonnig en aangenaam, vandaag is Legnickie Pole gehuld in een grijze wolkenmassa. We worden ruw gewekt , op een veel te vroeg uur, door de kerk en niet veel later door het luchtalarm, op dinsdagochtend om half 8! In alle oostbloklanden heeft de kerk duidelijk veel meer invloed als bij ons in West-Europa. Zo zagen wij op weg naar Auschwitz op zondag grote groepen mensen in hun beste kloffie op weg naar de kerk en een dorp verder stond iedereen te wachten totdat de deuren geopend werden.

Anyway, de camping blijkt in een nog slechtere staat dan hij 19 jaar geleden was. De enige verandering die ik kon ontdekken was het zwembad dat uit elkaar viel van ellende en duidelijk in geen twintig jaar gevuld was geweest. Het was onze planning om twee nachten te blijven, maar na deze troostelozen bende te hebben gezien plus het feit dat de omgeving niet echt interessant of uitdagend was besloten we dat één nacht lang genoeg was.
Toen we aankwamen op de camping was het doodstil, wij waren de enige bezoekers. Verkenning van de omgeving levert vooral lachende gezichten op over onze bus. Maar de groeve blijkt niet voor publiek open en het stadje Legnica hebben we na 2 uurtjes ook wel gezien.
Bij de EKO halen we wat ingrediënten om te barbecuen en terug op de camping ontdekken we dat er gelukkig nog wat mensen op de camping overnachten, de stilde is in ieder geval gebroken. Een groep Poolse arbeiders heeft zich in 1 of 2 van de driehoekhuisjes verschanst en een Hollands stel verblijft in een klein tentje.

Vandaag gaan we Polen verlaten naar Duitsland, waar de prijzen hoger zijn, maar de faciliteiten veel beter. Ik vond het overigens zeer opvallen hoe goed de Slowaken het voor elkaar hebben. Hun lidmaatschap van de EU en de Euro hebben duidelijk invloed gehad. En de prijzen blijven laag vergeleken met westerse landen.

Rachel