Poolse criminelen

De volgende ochtend, vanmorgen dus, vroeg opgestaan. We gaan rijden naar Legnickie Pole. Hier ben ik 15 a 20 jaar geleden geweest. Destijds had de camping een prachtig zwembad, blauw geverfd en zelfs Yannick kon er als klein jongetje in staan, omdat ... er geen water in zat ... Wij gaan uitchecken of de waterkraan het nu, zoveel jaar later, wel doet. Al laat het weer wat te wensen over. Het is vandaag niet zo blauw als de dagen hiervoor en ook de temperatuur is met een graad of 8 gezakt. 

Onderweg stoppen we om te tanken en utieraard staat er weer iemand om ons te helpen. "Ja gooi maar vol met de goedkoopste diesel". En nee hoor, dat kunnen ze niet... Waarom kunnen wij de tank wel tot het randje vullen, maar de tankhulpjes niet. Meer dan 22 liter kreeg de beste man er niet in. Omdat er toevallig ook een grote M naast het tankstation is even snel een snackje halen. Bij de ingang van de Mac word ik tegengehouden door een man die wat guitig uit zijn ogen kijkt. Hoi --> Hoi --> Jullie zijn toch ook Nederlanders? --> Ja --> Hebben jullie ook last van Poolse criminelen gehad? --> Ehm... Nee?
De familie (de man bleek geen vunzige zwerver te zijn, zoals ik dacht) had kennelijk met hun glimmende Mercedes plus dure caravan last gehad van auto's die hun wilden laten stoppen langs de weg, zodat ze hun beroven kunnen. --> Nee, ons niet gebeurd. Het enige wat wij vandaag hebben meegemaakt zijn omgedraaide hoofden in auto's, hard getoeter en een man in een vrachtwagen die een papiertje met tekst liet zien met iets onbeduidends of "cool" ofzo erop.

Rachel