Oh neeeee een peperdure camping!

Gisteren op tijd vertrokken richting de pont van Wischhaven naar Gluckstadt. Alles ging mooi snel. Na ongeveer tien minuten konden we de pont op rijden en vrij snel bereikten we 12 euro lichter de overkant. Iets verderop even gepauzeerd voor een broodje in de zon. Noam vindt het Duitse brood prima. Goed om te leren kauwen laten we maar zeggen haha! Na nog een aantal km snelweg gaan we binnendoor verder en belanden we uiteindelijk in Simonsberg. De camping blijkt nogal ernstig duur, een rib uit ons lijf, maar vanwege de voorspellingen van mooi weer willen we ook niet weer snel vertrekken om een andere plek te zoeken. Bovendien hebben we de nieuwe tent opgezet en dat was me een werk.. Heel leuk die nieuwe technologie.. Nee doe toch maar die gauwe ouwe, die staat in een wip! Voordeel is wel iets meer ruimte, maar hij sluit niet goed aan op onze bus, niet handig dus.
Vandaag was het gelukkig mooi weer. De wind van gisteren is wat gaan liggen en de zon is doorgebroken. We hebben het dorpje Husum bezocht, daar en heerlijk broodje falafel (Noam een Duitsachtige croissant) gegeten en boodschappen gedaan. Vanavond de bbq aangestoken. Maar eens een nieuwe gekocht dit jaar, deze bakt een stuk beter! En wat een verschil, het Duitse vlees is ook nog eens een stuk smakelijker.
Vanavond helaas een klein drama. Meneer heeft het voor mekaar gekregen ons bed onder te plassen, dat wordt nat slapen helaas.. Noam heeft op zich geen moeite meer met het slapen in de bus, hij heeft moeite met slapen an sich. Overdag slaapt hij wel als we auto rijden, maar in bed no way! Hij zit alleen in bed, klimt, trekt de kast leeg en speelt met z'n knuffels. S avonds hetzelfde ritueel. Soms slaapt hij wel snel, de andere keer moeten we hem 50x weer op zn rug leggen.
De buurjongetjes kwamen vandaag langs om te spelen. Eentje van bijna 2 en de ander bijna 5. Noam vermaakte zich wel. Jammer dat ze alleen nooit meer weg gaan. Toen wij gingen eten gingen ze niet weg en de ouders staken ook geen poot uit. Ze stonden het eten van ons bord te kijken. Er ging ook nadat we er iets van zeiden geen belletje rinkelen bij de ouders. Die kinderen kun je het niet kwalijk nemen, maar is it just me of is dit een beetje raar (dat de ouders hun kinderen dan niet even terug roepen)?