Snoepfabriek

2 augustus 2011 - Plainfaing, Frankrijk

We staan erg scheef met ons busje, plekje 75. Weinig aan te doen als de waterpasvlakke plekjes al bezet zijn. Rachel heeft al meteen door dat we scheef hebben geslapen. Hoofdpijn en migraine speelt op. Het zou ook te maken kunnen hebben met zuurstofgebrek. We staan immers op een berg van zo'n 700 meter hoog. Het weer is niet zo denderend, regen en zonneschijn, onvoorspelbaar weer. Terwijl de temperaturen aangenaam zijn. Op een enkele dag na, tegen het benauwde aan. Ook zo vreemd in Frankrijk is de aanduiding van een tankstation of een supermarktketen. Staat er 150 meter op een groot bord, is het in werkelijkheid 200 meter. Onze Garmin heeft er ook wel eens moeite mee. Even tussendoor vermelden. We hebben wel steeds een tankstation en supermarkt weten te bereiken. 

Bij de receptie van de camping ligt een verscheidenheid aan folders. Er is hier genoeg te doen. Jammer van die regenbuien. Niet zo ver hier vandaan is een snoepfabriek waar kleine excursies gegeven worden. Het probleem is dat alles tussen 12 en 2 gesloten is. Siësta (grote rustpauze). Toch maar besloten om de snoepfabriek te bezoeken. De TomTom ingesteld ene langs kleine steile slingerweggetjes de route gevolgd. We waren ruimschoots op tijd. Op de parkeerplaats even de lunch klaargemaakt. Een kop soep met stokbroodje brie. Brie is wel lekker als het eenmaal in je mond zit, maar bah, wat stinkt die rommel als het in onze camperkoelkast ligt. Bij het openen van de koelbox ga ik bijna over m'n nek. Rachel heeft nog last van migraine. Zij ligt rustig achterin de bus. Het is 2 uur, de fabriek opent haar deuren voor publiek. Er werd ter plaatse snoep gemaakt. We kregen ook de gelegenheid om te proeven. Grondstoffen die ze eraan toevoegen waren maizena, maiszetmeel, glucose, suiker en natuurlijke smaakstoffen. Het lag er maar net aan welke smaak. Menthol, citroen, drop, mandarijn, alle smaken waren te gebruiken. Na afloop van de excursie was er nog een museum boven de productiehal. Een klein fabriekje wat door familie en zijn of haar tradities voortgezet werd. Je kon er ook snoep kopen in alle kleuren en smaken, zelfs gesuikerde amandelen en andere noten. De prijs was ook gebaseerd op natuurlijk snoepjes.Voor de prijs die zij ervoor vroegen vond ik bepaalde snoepjes niet lekker. Het glazuur ging bijna van je tanden af zo zoet!