Oh Lord.. Hollanders..

We hebben de reis voortgezet richting het zuidwesten van Tsjechië. Hopelijk is het weer daar wat beter, we hebben toch een bak water gehad. Daar kunnen uitgedroogde landen van domen. Maar we blijven optimistisch. Na regen komt zonneschijn. En tegenslagen hebben we ook al genoeg gehad. 

In god zal ik niet gauw geloven. But Lord let it be a good holiday, please.

Ons navigatiesysteem is van dien aard dat hij de wat modernere wegen niet kan herkennen. We hebben de route genomen die de Tsjechen vroeger met ezelf en huifkarren namen. Op zic hwas er meer te zien dan op een auto- of autosnelweg. Tanken is opzienbarend duur ten opzichte van vele jaren daarvoor. Net zo duur als in Holland, kun je het beste hanteren. Langs de vele slingerweggetjes zijn we aanbeland bij een andere camping, gevonden in een boekje wat wij ooit in de Hoogezandse kringloopwinkel hadden gekocht. We zijn nu in het plaatsje Moiné, vlakbij Cesky Krumlov.

Volgens het kringloopboekje zou de campingeigenaar een Hollander zijn. De camping lag in een afgelegen dorpje zo'n 10 km van de stad Cesky Krumlov. Eenmaal op de camping aangekomen eerst ff inchecken en kennismaken met de eigenaars. Drie vrienden hebben 15 jaar geleden deze camping gekocht. Van oudsher was het een oude boerderij. De oude ornamenten kon je nog duidelijk zien. Er waren zoals bijna voorspelbaa een hoop Hollanders. In alle categorieën om als individu over hokjesmensen te praten. Eten hadden we niet meer, laat staan drinken. Er was volgens de eigenaa een klein winkeltje op zo'n 800 meter wandelen. Voor ons gevoel was het wel 2 km. Gelukkig was het winkeltje nog open. Wat te eten en te drinken gekocht en onszelf getrakteerd op een overheerlijke ijsco. Het sportuurtje hebben we er weer opzitten. Op de camping aanspraak genoeg vanwege ons busje of door het feit dat wij net als hun ook Hollands kunnen spreken en uit hetzelfde land komen. Tsjechisch kan ik althans verrekte weinig van verstaan.

Er was elke avond standaard een kampvuur, tenminste als het geen pijpestelen regende. Gelukkig konden we nu ongestoord rond het kampvuur zitten. Wij tevreden en ongetwijfeld onze echte Hoogezandster buurvouw ook. Zij heeft altijd last als wij thuis het vredesvuur ontsteken. Deze keer zijn we in Tsjechië, dus hebben we geen last van elkaar. Met een clubje van een man of 10 rond het kampvuur samen kletsen over vakantieavonturen. De één had nog een sterker verhaal dan de ander. Het was gezellig en dat was de hoofdmoot. Ze vonden het jammer dat ik m'n gitaar niet meegenomen had om rond het kampvuur te spelen. 's Middags had ik heel wat nummers gespeeld en gezongen en daardoor misschien de aandacht getrokken. Ongedwongen wat nummers vind ik best ok. Als een horde mensen mij iets opdringen om voor hun verzoeknummers te gaan spelen is de lol er gauw vanaf. Hen heb ik beloofd om morgenavond wat liedjes te spelen en te zingen. Vanuit ons busje hebben we uitzicht naar een berggebied en kunnen we de zon zien ondergaan. Misschien dat het met het weer te maken heeft. 's Avonds is het veel eerder donker dan in Holland. Het is hier iets beter weer dan waar we vandaan komen. Voor het eerst mag de lange broek uit. Rond de 20 graden. (toevoeging van Rachel: minstens 25 graden naar mijn gevoel) Het is een mooi natuurgebied rondom de camping. Verder is er weinig te beleven.

Romke