De douche

7 augustus 2011 - Dillingen, Luxemburg

Na een reisje gemaakt te hebben door Frankrijk zijn we beland in Dillingen, Luxemburg. Een megagrote camping langs de Moezel. Een bosrijk gebied waar vele wandelroutes te bewandelen zijn. Er zijn tevens kano's en fietsen te huur. Maar wat een schrikbarend hoge prijzen. 15 euro voor een paar uurtjes kanoën op een wild riviertje op eigen risico. Het naast de camping gelegen bruggetje was  voor de helft Duits en voor de helft Luxemburgs. Zoals gewoonlijk trokken we weer volle belangstelling met ons bloemetjesbusje. Mensen vragen vriendelijk of ze een foto mogen maken. Van ons hoef je dat niet te vragen, gewoon doen. Overal waar we rondlopen staan fruitbomen, appels, peren et cetera. Jammergenoeg zijn de vruchten nog niet rijp.

Er is op zondag en op maandag vrijwel iets te beleven. Vermaken moeten we toch samen doen. We hebben een kasteel bezocht in Beaufort, die voor een deel gerestaureerd was. het was zeker de moeite waard. Bijna elk plekje in het kasteel was voor het publiek toegankelijk, door middel van bordjes en nummers kon je een route lopen die in een folder stond aangegeven met tekst en uitleg. We hebben een paar mooi foto's gemaakt. Soms scheen de zon en soms regende het pijpenstelen. Als je als een onervaren automobilist deze stijle weggetjes bereid is het echter wel oppassen geblazen. Soms was het toch best wel eng. Naast ons zat een echtpaar van rond de 60 jaar uit Friesland. De vrouw zat met een breiwerkje op schoot en haar man zat ons wat te begluren. Er was een voor ons althans vreemde man, die ons busje erg mooi vond. Zelf had hij ook nog drie van die busjes in de tuin staan. Oke, wel in staat van ontbinding. Zijn vrouwtje had verschillende foto's gemaakt, voor haar althans een droom om als 60-jarig hippievrouwtje in een bloemetjesbus rond te toeren. Gewoon doen zei ik tegen haar. Er is niemand die je dat kan verbieden. Ze lachte wat en liep weg met een nieuwe droom.

We hebben ook nog een flink stuk in de bergen en bosrijke gebieden gewandeld. Wat een enge paadjes. En erg groot opvallend oranje kleurende naaktslakken. Het leek wel of ze zwarte oogjes hadden die ons glimlachend aankeken. Rachel heeft nog wat foto's gemaakt van die vieze slakken. Uiteindelijk zijn we terug gelopen langs een autoweg. Een drassige berm zonder vangrails. Afwachtend wanneer er weer een automobilist langskwam razen, maar we hebben het gered. Nadelig dat je niet vrij toegankelijk op de camping kon douchen. Je moest douchemunten kopen van 80 cent per stuk. Douchen voor zo'n pak en beet 4 minuten, maar dan wel warm water. Een goudeerlijk systeem. Je werpt je muntje in de automaat en door op een knop te drukken kwam er gutsend warm water uit de douchekop. Je kon tussendoor ook de waterstraal beëindigen door de knop in te drukken. Om bijvoorbeeld tussendoor je lichaam in te zepen of eventjes naar de plee te gaan om te schijten. Kijk dan tussentijds wel uit of er geen kleine kinderen in de buurt lopen om pedofilie of kinderlokkerij beschuldiging te voorkomen. Mensen vinden het vreemd als je als wildvreemde naakt bent. Naakt naast elkaar in een sauna met een briefje van 20 tussen de bilnaad geklemd. Je zult gauw merken dat er een discussie ontstaat, wat het doel is. Wat ga jij doen met je briefje van 20 euro in je reet? Uitgeven of beleggen? Maar goed, die ervaring heeft iedereen wel eens opgedaan. Spiernaakt een wildvreemd persoon tegenkomen die ook naakt is.